Początek polskiej literatury współczesnej przypada na pierwsze lata po zakończeniu II wojny światowej. Chociaż są i tacy teoretycy literatury, którzy do nurtu polskiej poezji współczesnej zaliczają utwory napisane w latach wojny. W większości jednak rok 1944 i 1945 uważane są za daty, które dały początek polskiej literaturze współczesnej. Utwory, które powstawały od roku 1944 do roku 1989 zostały zaliczone do literatury Polski Ludowej, te po roku 1989 do literatury współczesnej. W literaturze Polski Ludowej dokonano jeszcze jednego podziału: na literaturę oficjalną, literaturę drugiego obiegu i literaturę emigracyjną. W tym okresie tworzyli: Czesław Miłosz, Tadeusz Różewicz, Wisława Szymborska, Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Tadeusz Borowski, Jerzy Andrzejewski, Tadeusz Konwicki.
Czesław Miłosz żył w latach 1911 – 2004. Zadebiutował w roku 1930 wydając w wydawanym na Uniwersytecie Wileńskim czasopiśmie „Alma Mater Vilnensis”. Publikował wiersze także po wybuchu wojny. Pierwszy powojenny zbiór jego utworów ukazał się w roku 1945 i nosił tytuł „Ocalenie”. W roku 1951 opuścił Polskę, wrócił do kraju dopiero w roku 1993. Do najważniejszych utworów Czesława Miłosza należą: „Zniewolony umysł” z roku 1953, wydana w roku 1955 „Dolina Issy”, poematy: „Traktat moralny”, „Traktat poetycki”, „Traktat teologiczny”. Czesław Miłosz dokonał także przekładu dzieła angielskiego poety T.S Eliota pt. „Jałowa ziemia” oraz przekładu „Pieśni nad Pieśniami”, „Księgi Hioba” i innych fragmentów ze Starego i Nowego Testamentu. W 1980 roku otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.
Tadeusz Różewicz żył w latach 1921 -2014. Debiutował jeszcze przed wybuchem II wojny światowej publikując pierwsze utwory w prasie. Także w czasie wojny ukazał się tomik jego wierszy zatytułowany „Echa leśne”. Tomik ten wydał pod pseudonimem Satyr. Kolejne tomiki wierszy ukazały się już po wojnie. Były to „Niepokój” i „Czerwona rękawiczka”. Jednym z najważniejszych utworów Tadeusza Różewicza jest wydany w roku 1959 dramat „Kartoteka”. W roku 1980 został nominowany do Literackiej Nagrody Nobla. Tadeusz Różewicz jest także autorem wielu scenariuszy filmowych. Pisał je do filmów, które reżyserował jego brat Stanisław.
Wisława Szymborska żyła w latach 1923 – 2012. Autorka wielu tomików wierszy w roku 1996 otrzymała Literacką Nagrodę Nobla.
Zbigniew Herbert żył w latach 1924 – 1998. W okresie okupacji hitlerowskiej był członkiem Armii Krajowej. Zadebiutował w roku 1950 wierszami, które zostały opublikowane w czasopiśmie „Dziś i jutro” oraz w „Tygodniku Powszechnym”.W 1974 roku opublikował swój najważniejszy cykl utworów poetyckich zatytułowany „Pan Cogito”. Jest autorem nie tylko wierszy, ale także dramatów i esejów.
Tadeusz Borowski żył w latach 1922 – 1951. Zadebiutował w roku 1942 tomikiem „Gdziekolwiek ziemia”. Aresztowany w 1943 został wywieziony do obozu Auschwitz, a następnie do Dachau. Jego najważniejszym utworem są wydane w roku 1947 opowiadania „Pożegnanie z Marią”, których akcja toczy się w obozie koncentracyjnym.
